Bir bayramı daha idrak ettik. Bayram vesilesiyle arkadaşları ararken bir şey farkettim. Meğerse arkadaşlarım tek tip değilmiş. Onlar da farklı farklıymış. İşte bu bayramın bana öğrettikleri.
Arkadaşlar üçe ayrılır: candaşlar, menfaâtdaşlar, meyyiddaşlar...
1- Candaşlar; bunlar gönülden arkadaşlık yaparlar. Sen aramasan da onlar arar, sorar, hatta sana dua bile ederler. İhtiyacın olduğunda yanındadırlar. Kilometrelerce uzakta olsalar da yanında hissedersin onları. İstediğin bir şey olursa elinden geldiği kadar yapmaya çalışırlar. Akrabadan da ötedirler. Onlar candırlar, can...
2- Menfaâtdaşlar; bunlarsa banka gibidir. Menfaati olmadan asla seni aramazlar. Menfaatleri olduğunda sana şirinlik yaparlar, istediğini yaptırırlar. İşleri görülünce bir sonraki ihtiyaçlarına kadar asla aramazlar. Bayramda, seyranda, en mutlu anında akıllarına bile gelmezsin. Bu arada aradıklarında hal hatır soruyorlarsa emin olun ki ardından bir istekleri gelecektir. Bankalar gibi, hayatınızdan da çıkmazlar ama menfaatsiz faydaları da olmaz.
3- Meyyiddaşlar; bunlar da ölü gibidir. Ruhlarını hissedersin. Lakin varlıklarını asla göremezsin. Çünkü ne ararlar, ne sorarlar ne de hatırlarlar. Sadece isimleri yaşar aklının bir ucunda, aynen bir meyyit gibi...
İş yaşamından aile yaşamına kadar her yerde görebilirsiniz bu üç arkadaş tiplemesini. Aslında onlardan biri de biziz. Ne dersiniz? Kimine karşı candaş, kimine menfaâtdaş, kimine de meyyiddaş...
Hayatta candaş olup, can arkadaşlarımızın çoğalması dileğiyle...
Serdar DUMANSIZ
16 Mayıs 2021
